بهمن رجبی

بهمن رجبی متولد (زادهٔ ۷ اسفند ۱۳۱۸ در رشت)، نوازندهٔ صاحب سبک و مدرس تمبک اهل ایران است.

بهمن رجبی متولد هفتم اسفند 1317 در شهر رشت، نوازنده ای صاحب سبک و مدرس تنبک می باشد. وی در 3 سالگی پدر خود را از دست داد و با حمایت مادرش در سن 11 سالگی در کلاس های استاد تهرانی شرکت کرد. این آموزش ادامه دار نبود و او بعد از خدمت سربازی خود نوازندگی را با انگیزه و علاقه ای که داشت به صورت خودآموز شروع کرد. در سال 1343 با زنده یاد امیرناصر افتتاح ، نوازنده تنبک و هنرمند برجسته، آشنا شد و به این واسطه یادگیری نوازندگی را با او شروع کرد. به گفته ی رجبی، استاد افتتاح تأثیرگذارترین فرد زندگی اش بوده است.

بهمن رجبی تحصیلات خود را در رشته ی کشاورزی به پایان رسانید. وی بسیار اهل مطالعه بود و به کوهنوردی علاقه مند بود.

بهمن رجبي تکنوازي ودو نوازي تنبک و همکاري با سازهاي ملوديک را از سال 1350 نشان داده است.آخرين اجراي تکنوازي، گروهنوازي خود را با سازهاي ملوديک در سال 1384 با ارکستر ملل به رهبري پيمان سلطاني اجرا کرده که طي آن از تکنوازي ( که تجسم ريتميک قسمت اول قطعه ي موتزارت بود ) با تنبک نوازي خود ، قطعه را نيز پياده کرده است.

از آثار شهرت یافتهٔ او در زمینه تکنوازی تنبک می‌توان به قطعهٔ «گفتگوی چپ و راست» اشاره کرد که در کتاب آموزش تنبک وی (جلد ۲) موجود است. از ابداعات او در تکنیک نوازندگی تنبک می‌توان به افزودن ۱۱ نوع ریز اشاره کرد.

آثار

تالیفات: 

• آموزش تنبک جلد اول (شامل دورهٔ ابتدایی و متوسطه). ناشر: انتشارات سرود. تهران.
• آموزش تنبک جلد دوم (شامل دورهٔ عالی و فوق عالی). ناشر: انتشارات سرود. تهران.
• تنبک و نگرشی به ریتم از زوایای مختلف. ناشر: انتشارات سرود. سال انتشار۱۳۵۶. تهران.

تکنوازی، همنوازی: 

• نوازندگی تنبک در قطعهٔ سواران دشت امید اثر حسین علیزاده. ناشر: ماهور.
• گفتگوی چپ و راست، با همراهی فربد یدالهی. ناشر: ماهور
• نوازندگی تمبک در آلبوم در مکتب عشق، به آهنگسازی مازیار شاهی ناشر: آوای چکاد
• نظم وزن، تکنوازی تنبک بهمن رجبی، ناشر آوای باربد.
• آوای چکاد، پاسداشت و احترام به نیم قرن تلاش بی‌وقفه معلم هنر تنبک نوازی، بهمن رجبی با همراهی علیرضا جواهری ناشر: آوای چکاد
• گلچین یک و دو، مجموعه آثاری از استاد رضا شفیعیان برای سنتور، بهمن رجبی با همراهی علیرضا جواهری ناشر: آوای چکاد

شعر

بهمن رجبی اشعاری نیز به طنز می‌سراید که از جمله آن‌ها می‌توان از «صدای پای دمبک» نام برد که اشاره‌ای دارد به صدای پای آب سهراب سپهری.